Halihalo,

Vandaag stond er een rit naar de Ngorongoro krater op het programma. In de voormiddag moesten we daarvoor eerst nog een groot stuk door de Serengeti rijden. Wat we zo hadden gehoopt, is werkelijkheid geworden, we hebben twee prachtige cheeta's gezien, wellicht een moeder en haar jong. We hebben ook deze mooie katten op beeld kunnen vastleggen. Daarna zagen we nog onder andere hyena's die onze weg versperden, veel struisvogels, enkele leeuwen en leeuwinnen en noem maar op. 

Rond 12u kwamen we aan in de krater, dit is eigenlijk een ingestorte vulkaan, het zicht is hier echt wondermooi! Hier was onze hoop vooral gevestigd op het vinden van een neushoorn. De zwarte neushoorns zijn met uitsterven bedreigd, er zijn er nog maar slechts een hondertal op de hele wereld, waaronder 22 in deze krater. Uiteraard zijn deze moeilijk te vinden, maar toen we enkele jeeps een bepaalde richting zagen uitrijden, besloten we hun pad te volgen. En inderdaad, daar in de verte zag je de beroemde beestjes staan. Joepie, de big five zijn gespot (leeuw, buffel, neushoorn, olifant en luipaard)!!! 

In de namiddag bleven we even stilstaan bij een groep van zowat duizend gnoes. Het is echt heel indrukwekkend om deze 'wilde koeien' te zien. Toen we opnieuw wilden vertrekken, sputterde de motor tegen. Oh-oh, platte batterij (het is te zeggen, een nieuwe batterij die niet goed aangesloten was). Aangezien er in de verste verte geen andere jeep te bespeuren was die ons zou kunnen duwen, besloten we dit zelf te doen. Een kleine schets van de situatie: Wouter en Moody achteraan duwen duwen duwen, ik achter het stuur :-). Ik weet niet of iemand van jullie al eens chauffeur geweest is in een Afrikaanse safari-jeep, maar deze kreeg ik dus niet in gang. Wisselen dus, Wouter en ik achteraan duwen en Moody dan maar terug gas geven... Hoeraaaa, we waren bevrijd. 

Rond 18u kwamen we aan in ons tentenkamp voor vannacht, op meer dan 2000 meter hoogte, nabij de krater (Crater Forest Lodges). De weg hier naartoe was zéér hobbelig, doorheen heel wat koffieplantages. In een straal van 10 km is geen ander leven te bespeuren. Het is hier wel kouder en minder dieren in de omgeving (muggen en andere insecten incluis). Zo dadelijk gaan we naar het restaurant, waar zoals elke avond een viergangenmenu op ons te wachten staat. Daarna kunnen we ons nog lekker verwarmen aan het mooie kampvuur, romantisch toch?

Het eten in Afrika is niet slecht, maar echt superlekker zouden we het toch ook niet noemen. We proberen erg te letten op wat we eten, en tanden poetsen mag enkel met flesjes drinkwater. De wegen hier zijn ontzettend stoffig, dat is wel wat aanpassen. 

Morgen gaan we naar het Tarangire Nationaal Park, het vierde en laatste wildpark van onze reis!

Tot dan,

Wouter en Maga