Hey iedereen,

Deze ochtend stonden we net zoals gisteren om 7 uur op. Zoals iedere morgen (en avond als we aankomen bij de lodges) werden onze koffers door enkele zwarte medemensen op hun hoofd en schouders gedragen en naar onze wagen gebracht. Moody stond ons reeds op te wachten voor wat een zeer boeiende en lange dag zou worden. Eerst reden we naar een plaatselijk dorpje, waar we een lokale simkaart aankochten. Uiteraard waren wij de enige blanken daar, en al gauw werden we omringd door een tiental plaatselijke bewoners. De zwarten zijn hier zéééér nieuwgierig, willen altijd overal bij zijn, proberen je steeds wel iets te verkopen, maar zijn wel best braaf en niet té opdringerig. Onze gids spreekt steeds swahili met hen, en dat stelt ons wel op ons gemak. Toen we even later stopten om de beentjes te strekken, kwamen twee masaai jongetjes van 12 jaar naar ons toegelopen. Wat een vreemde ervaring. Deze zagen er zo raar uit, hun kledij, de grote gaten in hun oren of gedraaide oorlellen, de schilderijen op hun gezicht... Ze vroegen geld om met hen op de foto te staan, maar dit hebben we geweigerd. De rit vandaag bracht ons eerst naar de Ngorongoro conservation area, dat is het gebied rond de Ngorogoro krater, een diepe krater met een zeer hoog aantal wilde dieren. We aanschouwden de krater reeds vanop de hoogste uitkijkpost die er is rond de krater. Maandag gaan we deze dan bezoeken, maar vandaag reden we eerst verder naar het Serengeti Nationaal Park, dit is het beroemdste en grootste wildpark van Tanzania, misschien wel het mooiste van de hele wereld! En ja hoor, indrukwekkend was het zéker!!! Hele kuddes giraffen, zebras, olifanten enz... op enkele meters van onze wagen kwamen voorbij! Het hoogtepunt was ongetwijfeld het spotten van twee luipaarden! Slechts weinig safarigangers hebben het geluk luipaarden tegen te komen op hun weg, maar wij behoorden tot de happy few! Hoe machtig en onwezenlijk het is om een luipaard te mogen zien, hoe gelukkig wij ons voelden om ernaar te mogen staren! Dit gevoel is in geen honderd jaar te vergelijken met het gevoel dat je krijgt wanneer je een luipaard ziet in de zoo :-). Hierna zetten we onze reis verder door de Serengeti. Even was het spannend, want iedere jeep is verplicht voor half 7 het park te verlaten, en toen ook de zon al begon onder te gaan, vreesden we echt dat de poorten van het park al zouden dicht zijn. Maar nog spannender werd het toen onze weg doorheen het park dat leidde naar de uitgang, zich bevond tussen brandende bomen en gras. Overal was er vuur, behalve op de baan, dus daar moesten we door. Even werd het 'very hot', maar erg mooi was het zeker wel! Rond 19u kwamen we aan in het Ikoma tented camp. Na het ophangen van ons muskietennet en een deugddoende douche, werden we begeleid door een bewaker met pijl en boog (en zaklamp gelukkig) langs een (zeer!) lang pad naar het restaurant. Hopelijk slapen we vannacht wat beter dan gisteren. Toen werden we wakker gehouden door aapjes en allerhande, vannacht zullen het hyena's zijn :-). 

Slaapwel iedereen en tot de volgende!

Wouter en Maga